1 stycznia 2019 r. większość firm sporządzających sprawozdania finansowe będzie zobligowana do zastosowania nowego standardu zmieniającego definicję i sposób prezentacji leasingu. Choć czas jeszcze nie nagli, istnieje kilka powodów, dla których warto już teraz przyjrzeć się temu zagadnieniu.
Zmiana standardu, co może wydać się zaskakujące, w najmniejszym stopniu dotknie sam… leasing. Większość typowych transakcji leasingowych zawieranych na polskim rynku jako leasing operacyjny lub finansowy (niezależnie od podatkowego ujęcia) na gruncie MSSF już jest rozpoznawana jako leasing finansowy. Wprowadzenie nowego standardu nic nie zmieni w tym zakresie.
Leasing w nowym standardzie
Żeby odpowiedzieć na to pytanie na poziomie firmy czy grupy kapitałowej, niezbędna jest analiza wszystkich umów na korzystanie z aktywów. Sytuację tym bardziej komplikuje fakt, że sygnałów wskazujących na konieczność rozpoznania leasingu należy szukać w umowach, których do tej pory pod tym kątem nie analizowaliśmy. Przykładem takich umów mogą być umowy najmu nieruchomości, najmu, dzierżawy albo inne umowy o podobnym charakterze, w których w miejsce tradycyjnego dla leasingu wykupu przedmiotu na koniec umowy zastosowano tzw. odkup dostawcy. Dodatkowo, jeśli w takich umowach usługodawca połączył usługę finansowania (ocenianą przez pryzmat nowej definicji zgodnej z MSSF) z innymi usługami o charakterze materialnym (np. abonament serwisowy), konieczne będzie rozdzielenie tych komponentów i odpowiednie ich potraktowanie w sprawozdaniu finansowym.
W części, która spełnia definicję leasingu w nowym standardzie, zostanie wymuszona zmiana sposobu prezentacji z konsekwencjami w postaci wzrostu zobowiązań finansowych, wzrostu aktywów trwałych, a w rachunku wyników – zastąpienia kosztów miesięcznych czynszów amortyzacją i kosztami finansowymi.
Leasing a finanse firmy
Wpływ nowych umów leasingu na bilans przedsiębiorstwa zależy oczywiście od skali zjawiska, ale można sobie wyobrazić przypadki, w których zmiana standardu sprawozdawczości wymusi prezentację istotnie zwiększonej kwoty zobowiązań, co nie zostanie w pełni skompensowane poprawieniem EBITDA. Taka sytuacja przełoży się bezpośrednio na zawarte w umowach kredytowych lub leasingowych covenanty finansowe, a w konsekwencji – z samego tylko powodu zmiany standardu – może dojść do naruszenia tych umów w przypadku, kiedy przekroczone zostaną wartości graniczne. To kolejny powód, oprócz znacznej pracochłonności projektu, aby z wyprzedzeniem zająć się przygotowaniem do jego wdrożenia, a w razie zagrożenia naruszeniem covenantów finansowych z wyprzedzeniem komunikować się w tej sprawie z instytucjami finansującymi. Taka komunikacja pozwoli w komfortowy sposób dostosować zapisy umów o finansowanie do spodziewanej zmiany w sprawozdaniach finansowych.
Wdrożenie nowego standardu może też pośrednio wpłynąć na sam rynek leasingu. Wydaje się, że w toczącej się dyskusji nad charakterem usługi leasingowej – czy jest to bardziej usługa finansowania, czy też usługa związana z udostępnianiem aktywów do użytkowania – nowy standard dostarcza solidnego argumentu wspierającego to pierwsze podejście.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Potencjał leasingu »
Leasing – bezpieczeństwo, wygoda, mobilność
Produkty finansowe z serwisem to trend na rynku leasingu samochodów osobowych w Polsce.
