Będąc na ostatnim roku Harvard Business School, studenci poprosili profesora Claytona Christensena (twórcę teorii przełomowych innowacji), żeby wygłosił dla nich wykład – jednak nie chcieli, by mówił po raz kolejny o praktyce biznesowej. Pragnęli dowiedzieć się, jak wykorzystać idee, które poznali, ale w życiu osobistym.
Profesor udzielił im kilku wskazówek, które także jemu samemu pomogły odnaleźć sens życia. Chociaż sposób myślenia Christensena jest głęboko zakorzeniony w religijności, te strategie może wykorzystać każdy.
Na każdych zajęciach studenci przyglądają się jednej organizacji (używając metody case study) przez pryzmat, by wyjaśnić, w jaki sposób dana firma znalazła się w takiej, a nie innej sytuacji i zastanowić się nad tym, jakie działania menedżerów przyniosą oczekiwane wyniki. Jednak na ostatnich zajęciach prof. Christensen prosi swoich studentów, by tę teoretyczną lupę zwrócili ku samym sobie i postarali się znaleźć sensowne odpowiedzi na trzy pytania:
Po pierwsze: Jak zadbać o to, żebym był szczęśliwy w życiu zawodowym?
Po drugie: Jak zadbać o to, żeby moje relacje ze współmałżonkiem i z rodziną stały się trwałym źródłem szczęścia?
Po trzecie: Jak zadbać o to, by nie trafić za kratki?
Chociaż ostatnie pytanie brzmi jak żart, wcale nim nie jest. Dwie spośród 32 osób z grupy stypendystów Rhodesa, które ukończyły Harvard razem z prof. Christensenem w 1979, trafiły do więzienia. Był wśród nich Jeff Skilling, który ukończył Harvard Business School z wyróżnieniem, a potem zasłynął, zresztą niechlubnie, jako CEO Enronu. W wyniku oszustw, które mu udowodniono otrzymał wyrok ponad 20 lat więzienia. Prof. Christensen zadaje pytanie: byli to dobrzy ludzie – co takiego w ich życiu się zdarzyło, co sprawiło, że wkroczyli na niewłaściwą drogę?
Czy prof. Christensen znalazł uniwersalną receptę na szczęście? Czy taka w ogóle istnieje? Czy mają Państwo własną? Jak zmierzylibyście Państwo swoje życie?
Czytaj więcej w notce na stronie jacaszek.pl »
